Platonik Aşk Sözleri

Platonik aşk etkin olmayan bir yanardağa benzer.

Seni habersizce sevdim habersizce gitmesini de bilirim platonik sevgilim.

Ne zaman seni görsem kalbim yerinden oynuyor gözlerine baksam o an hayat donuyor ama bir sen görmüyorsun karşında duramıyorum.

Hiç görüp, dokunup, öpmediğin birine âşık oldun mu? Olsan bilirdin aşkın ne olduğunu.

Platonik sevmek zordur. Her hareketi üstünüze alınmak istersiniz ama onlar başkasına aittir; kalbi de dahil.

Sen sadece kalbimin değil yarınlarında karşılıksız sevgisi olacaksın.

Karşılıksız bir yakarıştı benimkisi, hani bir şeyi istersin elde edemezsin üzülürsün ağlarsın ama yılmazsın uğraşırsın tüm yolları denersin de elbet bir gün olur ve onun tadını çıkarırsın ya… Benim sana olan sevgim de öyleydi hep içimde büyüttüm küçücük de olsa bir umutla bekledim bir gün olur seversin diye, isteyip de elde edemediğim tek şey sen olduğun için belki de bu kadar üsteliyorum hırs yapıyorum, yılmıyorum sen düşünmedikçe daha da düşünüyorum seni…

Keşke hayatta keşke demeseydik, keşke seni bu kalbim sevmeseydi, keşke senin de kalbin başkasında olmasaydı, platonik aşkım…

Belki de insan sevmeyi bilmediğinden değil sevgisine layık biri olmadığından yalnızdır.

Aşktan korkmak hayattan korkmaktır ve hayattan korkanlar zaten neredeyse ölmüş demektir.

O senin neyin oluyor, dediler. Uzaktan dedim, uzaktan yandığım olur, kendisi.

Gönlünde bana yer yoksa güzelim önemli değil ben ayakta da giderim…

Sen varken senden habersiz seviyorum seni ya sen yokken nasıl seveceğim seni platonik aşkım benim…

İnsan sesini hiç duymadığı, kokusunu hissetmediği, gülüp eğlenmediği, sarılıp öpemediği birini bu denli çok düşünür mü?

Ne gariptir. Eskiden kızardım sevdiklerime. Küserdim beni incittiklerinde. Şimdi hiçbir şey hissetmiyorum üzerime geldiklerinde. Ya benim yüreğimde bir şeyler taştı. Ya da bu hayatın tadı kaçtı.

Seni sevdiğimi herkes anladı, bir sen anlamadın bilmem ki niye. Kaç kere söylemek istedim sana korktum hayallerim yıkılır diye…

Rüyalarımın aşkısın, hep rüyalarımda kalacaksın. Seni çok seviyorum.

Hata senin değil karşılıksız seven kalbimin senin haberin olmasa da bu kalpten seviyorum seni off çekiyorum hep içten.

Ne zaman gözlerin gelse aklıma yüreğim bir kuş olur çırpınır.

Hayatta çok şey var yaşanılacak. Bunlardan bir tanesi de sensin. Ben seni yaşamak isterdim bir ömür boyu sadeliğinle. Sence seni yaşamaya değmez mi? Bence değer.

Aklıma gelme diye dinleyemediğim şarkılar var.

Platonikken aşk çok güzel, onunla beraber olma hayalleri, yan yana olma hissi. Camdan karın yağışını izlemek gibi.

Bekledim. Hep seni bekledim. Bir an bile umutsuzluğa düşmedim, kabul etmedin, etmesen de hep sevdim, sen hep benimleydin…

Yağmur ıslatıyor duygularımı, hafif bir sis var sokağında, perdeler kapalı, görünen yüz sensin gönül gözümde.

Kız dediğin İstanbul gibi olmalı fet edilmesi zor fatihi tek…

Gizli hayranın oldu bu kalp sana durmuyor inan bana, seviyorum seni ne olur beni anla platonik aşk bitsin hadi gel bana…

Yanımda mutsuzsan eğer, ‘benden uzakta mutlu ol’ diyebilecek kadar çok seviyorum seni.

Kalbinle sev beni dilinle değil, sevginle aldat beni hainliğinle değil, aşkınla sarhoş et beni içkinle değil, ölüm ayırsın bizi eller değil…

Ben senin için her akşam besteler yazsam da adına şiirler okusam da senin haberin olmayacak biliyorum bunu da.

Hayatı seviyorum seni sevdiğim kadar ama seni görünce hayatı unutuyorum sen kalıyorsun o an sadece benim dünyamda. Ama sen beni görmüyorsun kendi dünyanda.

Sen benim kalbimin ilk ve tek taraflı aşkısın kalbim seni seçti kalbim beni de geçti.

Nasıl sevdi bu kalp seni neden sevdi bu kalp seni? Sorularım bende saklı sen kimseden habersiz sadece kalbimde saklısın bebeğim.

Senin olmayan birini kıskanmak o kadar berbat ki. Ne hesap sorabiliyorsun ne de kızabiliyorsun.

Ben. Sen. Öylece durmayı seviyorum ben. Durup ardından bakmayı… Sen yürümeyi seviyorsun ama arkana bakmadan. Yaprak seviyorum ben yaprak. Kuru, yaş ayırmadan. Sen ezmeyi seviyorsun, neye bastığına bakmadan.

Bir gün bir çılgınlık edip seni sevdiğimi söylesem alay edip güler misin yoksa sende sever misin?

Yine o ağrıyla uyandım. İnsanın içi ağrır mı hiç? Ağrıyor işte…

Arkadaş olamıyoruz. Sevgili asla. Biz seninle birbiri olmadan yapamayan iki insanız sadece. Hepsi bu.

Ben imkânsız aşklar için yaratılmışım ne kavuşmayı bilirim ne unutmayı, kayboldum kuytusunda yalnızlıkların, yaşadım en karasını sevdaların.

Gül dikeniyle, bulut yağmuruyla, ketçap mayoneziyle, kalbim karşılıksız sevgimle tamamlıyor birbirini.

Çıkmaz yazdığı halde ısrarla girdiğin sokağın adıdır AŞK…

En çok seni sevdim şimdiye dek. Ama bu hep böyle gider mi bilemiyoruz. Tek başına olmuyor. Zor. Yardım et.

Karşılıksız sevgi benimkisi, sana platonik bağımlı bir serseriyim, sen ise benden habersiz masum bir meleksin bebeğim.

Platonik bir sevgi ateşindeyim ya bana gülme ya da hep gül yanımdan gitme seviyorum seni…

Belki de bizim kaderimiz mutsuz olmaktı, başkaları mutlu olsun diye.

Sen aşkımdan bir habersiz yaşıyorsun seni izliyorum kalbim ellerimde seni bekliyorum biliyor musun?

Seni hayal ediyorum geceleri masamın soğuk kenarında zaten hep hayal ediyorum seni olsan da olmuyor istemiyorsun beni.

Belki sana rastlarım diye dolanır dururum ben, olmadığın sokaklarda.

Sevmek her zaman yaklaşmak değildir, bazen uzaktan seversin, çok uzaktan.

Koyuver kovulmuş yüreğimdeki kıskanç sözleri, seni sevdiğimi unut, unut unutturduğum acıları.

Uzaktan seviyorum seni. Kokunu alamadan, boynuna sarılamadan, yüzüne dokunamadan. Sadece seviyorum.

Karşılık beklemediğim umutlarımda hayallerde hep sevdiğim tek platonik aşkımsın seviyorum seni.

Çocuklar koşuşturuyor kalbimin içinde oyun oynuyorlar kendilerince kimi saklambaç kimi körebe ben ebeledim seni hayatın içinde hadi tut elimi elim sende…

Yıllar var ben onu hiç unutmadım. O beni sorar, hatırlar mı ki?

Uzaklık kilometrelerin aramızdaki acısı değilmiş uzaklık gözlerinin yüreğime olan uzaklığıymış.

Her gündüz ve gece kendimi kaybediyorum, ayakucumda gitmekten başka çare olmadığı için.